17 Kasım 2014 Pazartesi

Yine...


Mutluluğa ulaştım,onu yakaladım derken önüme hep bir engel çıkıyor,çıkarıyorlar..
Koşar adımda o mutluluğu,huzuru yakalamak için elimi uzatıyorum ve o anda önüme çıkan taşa takılıyor,tökezliyorum.
Yine elde edemiyorum..Hüznüm,endişem,korkum tekrar bütün bedenimi kaplıyor.Yavaş yavaş bir sarmaşık gibi etrafımı,bedenimi en önemlisi kalbimi sarmalıyor..
O içime gelen yalnızlık hissi tekrar beliriyor.Yanımda bir sürü insan olmasına rağmen bir çöldeymişim gibi yapayalnız hissediyorum.
Ölü gibi..Mutluluk beni yetim bırakıyor,yalnızlık beni evlatlık olarak alıyor..

2 yorum: