Kitap // İnsan Ne ile Yaşar? #kom2018

Daha önce keşke okusaymışım dediğim bir kitaptı. Yıllardır evimde arada elime alıp baktığım ama okumadığım kitaplarımın olduğu dolapta duruyordu. Geçenlerde 20 civarı kitabı seçip odamdaki dolaba getirip yerleştirdim. 1 aydır kitap okumayı sağlıklı bir şekilde ilerletiyorum. Dün ve bugün birer kitap okudum günlük. Konuşmamda, düşünmemde ve yazımda kitap okuduğum zaman bir farklılık hissediyorum. Daha net, daha belirgin cümleler, daha iyi konuşmalar... Bilmiyorum ben öyle hissediyorum. Eskiden de kitabı çok okuduğum zamanlar bu farklılığı hissederdim. Çok çabuk sıkılıyorum, bu yüzden belli bir şeye istikrarla, kararlı adımlarla, tutkulu bir şekilde başlıyorum ve bir bakmışsınız bir süre sonra o işten sıkılmışım. Okulda da böyleydim. Normalde öğrenciler ilk dönem haylazlık yapar ders çalışmaz, ikinci dönem notlarını yükseltirdi. Ben ilk dönem tutkuyla ders çalışır. İkinci dönem ise sıkılmış, canı istemiyor bir halde olurdum. Haliyle notlarda ikinci dönem düşerdi. Bir işe başladığım zaman bu işin kısa zamanda bitecek bir iş olması önemli, çünkü kendimi biliyorum. Sıkılacağım. Böyle bir insan olmama rağmen birkaç konuda nasıl oldu da hiç bıkmadan hala tutkuyla devam edebildim dediğim şeyler oldu. Bunlardan birisi, birini sevmekti. Pes etmeden sevebildiğime hayret etmiştim. Neyse konumuza döneyim, çok uzattım değil mi? İşte bende konuşmam konuşmam, konuşunca da böyle susmak bilmem. 

Kitap gerçekten okunması gereken bir kitap. İçerisinde belli başlı birkaç hikaye var. Hepsi öğüt veriyor. Yazım tarzı çok iyi. Kısa sürede bitecek, akıcı, sürükleyici bir kitap. Alıntı yapılabilecek yerler mevcut, onları da aşağıya ekledim.

Sayfa Sayısı : 125

Türü : Hikaye, Dünya Klasikleri, Edebiyat

Konusu : Yazar kitabında “insan ne ile yaşar? Üç soru?” “İnsana ne kadar toprak lazım?” “Efendi ile uşak” başlıkları altında “iyiliği ve kötülüğü”, “aç gözlülüğü ve tok gözlülüğü” , “yaşam ve ölüm” kavramlarını masalsı bir dille anlatarak okuyucusuyla buluşturmuştur.

Alıntılar

...benden öğrenmemi istediği ilk dersi hatırladım : "İnsanın içinde ne barındırdığını öğren" ve ben de insanın içinde sevgiyi barındırdığını öğrenmiş oldum böylece!

"Kendi ihtiyaçlarının bilgisi insana verilmemişti."

"İnsan kendi çabasıyla değil, sevgiyle yaşar."

"Ne zengin adam kendisinin gerçekte neye ihtiyaç duyacağını bilebildi, ne de hiç kimse akşam olmadan önce giymek için bir çift çizmeye mi yoksa bir çift terliğe mi ihtiyacı olacağını bilebilir."

"...insanlar kendi başlarına nasıl mutlu olabileceklerine kafa yormakla değil, sırf insanın özünde varolan sevgi sayesinde hayatta kalırlar."

"Tanrı'nın insanların birbirinden ayrı yaşamasını istemediğini anladım. Bu yüzden her birine ihtiyacı olan şeyi bildirmiyor. Onların birlikte yaşamalarını istiyor ve bu yüzden hepsine hepsine gerekli olan şeyi bildiriyor."

"Önemli olan tek bir an vardır, o da 'şimdi' dir. En önemli an şu andır çünkü bir tek ona sözümüz geçer. İnsana en gerekli olan kişi şu an yanında olan kişidir. Çünkü hiç kimse günün birinde bir başkasına işinin düşüp düşmeyeceğini bilemez. Ve de insan için en önemli uğraşı o an yanında olan kişiye iyilik yapmaktır. Zira bu, insanın yeryüzüne gönderiliş gayesidir."

"Kazanç ile kayıp ikiz kardeş gibidir."

"Kalbine bir sor, böyle yaşanır mı hiç?"

"Dili, dini, rengi ne olursa olsun iyiler iyidir."

"Ekmek pahalı, emek ucuzdu."

"Birinden kötü bir söz işitirsen sessiz kal, kendi vicdanı rahat bırakmasın o kişiyi."

"İnsanlar arasında yanılgıya ve anlaşmazlığa neden olan şey gururdur."

"Kıvılcımı söndürmezsen, ateşi zapt edemezsin."

"Belki de hayatımızı değiştirecek insan, yolda yürürken sessiz sedasız geçmiştir yanımızdan."