Yine...

Mutluluğa ulaştım,onu yakaladım derken önüme hep bir engel çıkıyor,çıkarıyorlar..

Koşar adımda o mutluluğu,huzuru yakalamak için elimi uzatıyorum ve o anda önüme çıkan taşa takılıyor,tökezliyorum.

Yine elde edemiyorum..Hüznüm,endişem,korkum tekrar bütün bedenimi kaplıyor.Yavaş yavaş bir sarmaşık gibi etrafımı,bedenimi en önemlisi kalbimi sarmalıyor..

O içime gelen yalnızlık hissi tekrar beliriyor.Yanımda bir sürü insan olmasına rağmen bir çöldeymişim gibi yapayalnız hissediyorum.

Ölü gibi..Mutluluk beni yetim bırakıyor,yalnızlık beni evlatlık olarak alıyor..