18 Kasım 2014 Salı

?




Anlam veremediğim birçok şey var. Yapmam gereken, öğrenmem gereken birçok şey var. Ve ben bunları yapmaktan kaçınıyorum. Korkuyorum, yoruluyorum. Ve her gün yapmadıkça, erteledikçe daha da çoğalıyor.. Üst üste birikiyor her şey.. Gittikçe zorlaşıyor her şey.. Yapmak istediğim ne? İşte kilit nokta. Ve cevap.. belirsiz. Bilmiyorum, ne istediğimi.. Ne yapmak istediğimi... Koca bir soru işareti..
Etrafta bilinçsiz insanları gördükçe azimleniyorum, elimden gelen her şeyi yapmak için ortaya atılıyorum. Ve tek bir engelde yere yıkılıyorum.. Kalbim büyük bir darbe alıyor, pes ediyorum. Hayata küsüyorum.
Sonra geri etrafa bakıyorum.. Yapılan hataları, insanların başkalarına, hem de benden olan o başkalarına yaptıkları zulümleri görüyorum. Ben ne boş işlerle uğraşıyormuşum diyorum.. Artık bırakacağım bu boş şeyleri.. Benim bilgili, kendini iyi bilen bir insan olmam gerekli diyorum. Ve başlıyorum çalışmaya.. Ama sonra geri, önüme bir şey çıkıyor. Ve ben o dediklerimi birkaç sefer uygulayıp, unutuyorum. Dalıyorum gene dünyalık işlere.. Benim kendimi kontrol etmem gerek.. Kendimi, dinimi savunacak düzeye gelmem gerek.. Daha fazla benden olanların incinmesine izin veremem.. Dayanmıyor bu yürek..

4 yorum:

  1. Arzu bende senin gibi dusunuyorum. Kendimden sikayetciyim. Ben bu degilim toparlanmaliyim diyorum ama bir sure sonra yine ayni seyler.. Yazinin basindan sonuna kendimi okudum sanki...

    YanıtlaSil
  2. Bir ben böyle düşünmediğim için, sevindim. ^^
    Aynen,çok haklısın..
    Ahahbir çok kişi öyle diyor. :3

    YanıtlaSil
  3. aman insanız hepimiz olur öyle şeyler. sonra nolduuu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sonrası yine aynı, tekrar okuyunca burada biraz saçmalamışım gibime geldi 😂

      Sil