Yerli Dizi // Keşke Hiç Büyümeseydik

Diziyi çıktığı gün izlemiştim. Bir süredir dizi yorumu yapmıyordum. İzlemişken bari yorumlarımı blogumda paylaşayım dedim.
Dizi adı nedeniyle çok hoşuma gitmişti. Fragman ve oyuncular pek ilgimi çekmemişti. Fragmanı izlediğimde beklentilerim çok düşük olmuştu. Fakat beklentimi aşan bir dizi oldu. 

Kullanılan müzikler gerçekten çok hoşuma gitti. 

Ufuk'un çocukken evlerinin önündeki kaldırımda oturup ağladığı ve babasının yanına gelip ona "Abin oynatmıyor diye ağlanır mı? Senin annen, baban var, abin, ablan var, hepsi seni seviyor." demesi. Kendi babamı aklıma getirdi. Bir gün o gidince ben ne yaparım, üzmemeliyim onları dedim.

Ufuk'un şimdiki zamanda o ana gidip kendi göz yaşını silmeye çalışması ve "Bir an için geçmişe dönebilsen kendi çocukluğunun göz yaşını silersin." demesi. Bu sahne en çok hoşuma giden sahneydi.

Ben babalarını  bir an için ölmediğini çocuklarına oyun oynadığını düşündüm. Belki de bu benim isteğimdi, çocukların babalarının değerini anlaması için.

İlk torun olan Hulusi karakterini oynayan kişinin (Sadri Alışık) ağlama rolünü beğenmedim. O duyguyu hissettiremedi. Ama dizideki en iyi karakter torun Hulusi'ydi. 

Ufuk ve sevgilisine olanlara da çok üzüldüm. Ben Ufuk karakterinin kıza karşı ciddi olmayan biri olduğunu düşünmüştüm.

Genel olarak oyunculara yorum yaparsak hepsi bilindik, iyi oyuncular. Burada da karakterlerinin hakkını vermişler. Hele kötü karakterleri oynayan oyuncular çok iyiydi, karakterlerine sinir oldum. Çocuk oyuncular da çok iyiydi. 

Torunların birbirlerini, amcalarını filan tanımamaları günümüzde çoğumuz böyleyiz. Kimimiz bu filmdeki damat ve yengelerden muzdaripiz, bu yüzden aralarında bulunmak istemiyoruz. Kimimiz hiç daha akrabalarımızı tanımıyoruz. 

Bizi geçmişe götüren bu diziyi genel olarak beğendim fakat fırsat buldukça izleyebilirim.

Yapımcı : Birol Güven

Yapım : MinT Produksiyon

Yönetmen : Mustafa Uğur Yağcıoğlu

Senaryo : Birol Güven, Murat Aras, Eray Yasin Işık

Oyuncular ;

Ege Aydan

Açelya Akkoyun

Burcu Kara

Murat Kılıç

Deniz Celiloğlu

İrfan Kangı

Yeliz Kuvancı

Demet Gül

Arda Esen

Melisa Doğu

Gülin İyigün

Sadri Alışık

Özge Akdeniz

Erkan Baylav

Rabia Toprak

Caner Nalbantoğlu

Yılmaz Gökgöz

Kevork Türker

Seymen Aydın

Sebahat Adalar

Konusu : Hulusi yetmişli yaşlarının sonuna gelmiş, dört çocuğunu büyütüp hayata hazırlamış ama ömrünün son günlerini yapayalnız geçirmiş bir adamdır. Hikayemiz de onun vefatı ile başlar. Hayatın dört bir yana savurduğu çocukları, babalarına son vazifelerini yapmak üzere büyüdükleri mahalleye dönerler. Ama problemlerini de birlikte getirmişlerdir. Hepsinin kafalarında ya babaları ile yaşadıkları mutlu çocuklukları ya da erteledikleri için pişmanlık duydukları anıları vardır. Bu zamana kadar yaptıklarının ya da yapamadıklarının keşkeleri yüzlerine çarpar. Artık çocukluklarındaki gibi mutlu, gençlikleri kadar hızlı değildir zaman…. Çocuklar büyümüş, kendi aileleri olmuş, her biri artık onların derdine düşmüşlerdir. Birbirlerini, bu evi ve en önemlisi de onlara sevgiyle bağlı olan anne babalarını ihmal etmişlerdir. Şimdi yıllar sonra aynı sofrada tekrar bir araya gelmişlerdir ama geçen zamanda beraberinde çok şey götürmüştür. Birbirlerinin sırtını kollayan, sevinçlerini paylaşan bu kardeşler nasıl bu hale gelmişlerdir. Geçmişte olduğu gibi bu sefer yemek masasında mutlu kahkahalar değil, aralarındaki sorunları ve babalarına karşı hissettikleri suçluluk duyguları vardır. Bu sorunlarla nasıl baş edecek ve Hulusi’nin yaşarken başaramadığı o geniş aileyi çocuklar bir araya getirebilecekler midir? ‘Ölüm hak, miras helal’ diyen yakın akrabalar ise çoktan mal paylaşımını düşlemeye başlamışlardır. Acılı çocuklar anlarlar ki geçen yıllarla kaybettiklerinin sadece zaman değildir. Korumaya çalıştıkları manevi değerler de kaybolmuştur. Aynı masada tek ekmeği paylaşan kardeşler, büyüdükleri evi paylaşamayacak hale nasıl gelmişlerdir?