Uzun Bir Aradan Sonra Buradayım

Merhaba,

Merhaba diyebileceğim biri var mı onu da bilmiyorum.

İnsanlara olan güvenini kaybetmiş, kendi iç dünyasına çekilmiş birisiyim.

Bir tek içimde tutkuyla yaptığım şey yazmaktı. Aslında ben hikaye yazmaktan çok deneme yazmayı seven birisiyim ve aylardır elime kalemi almıyorum. Uzun zamandır bir cümle dahi yazmıyorum.

Tek sevdiğim şeye dahi küstürdüler beni. İçimdekileri, hislerimi insanlara anlatmayı sevmiyorum. Çünkü, anlamıyorlar. Bu yüzden içimdekilerini hep bir kağıda dökerdim. Artık kağıtlara bile içimdekileri anlatırken eksik eksik yazıyorum. Korkuyorum. Artık kağıtlara bile içimi dökemiyorum. İçimi kağıtlara dökmeyi bırakın kendime bile anlatmıyorum. Üstünü kapatıyorum, geçiştiriyorum. Hissetmek istemiyorum artık hiçbir duyguyu. Ne aşkı, ne hüznü, ne dostluğu... Çünkü karşılığı yok. Ve ben artık her şeyi karşılıksız yaparım ama bir şeyi asla. Sevgiyi. Karşılıksız insan sevmek gibi bir niyetim yok. Arkadaş olsun, aşk olsun, insan olsun.. Hissettiklerimi öğrenmek ve düşünmek istemiyorum. Bu yüzden yazmayı bıraktım.

Geçenlerde BTS den Suga'nın So Far Away şarkısının anlamına baktım. Suga benim hislerimi dile getirmiş. O şarkıdan sonra düşünmeye, kendimi tanımaya karar verdim. Hayalim ne? Ben ne istiyorum? Ne hissediyorum? Ben kimim? Bu soruları kendime sormam gerektiğini anladım. Fakat daha mücadele ediyorum. Daha kendime bu soruları sorma cesareti bulamadım. Belki cevaplardan korkuyorum. Bu soruları kendime sorup cevaplarını bulduğumda tekrar yazı yazmaya dönmeyi düşünüyorum. Fakat şunu biliyorum, ben iyi bir yazar değilim. Ama şunu biliyorum, önemli olan hissettirmek ve hissederek yazmak. Belki de bu sadece benim için öyle.

Tekrar yazı yazmaya dönmeyi istiyorum. Sürekli ve sık yazı yayımlayabileceğimi sanmıyorum ama elimden geleni yapacağım.

22.11.2017
Aylar önce yukarıdaki yazıyı yazmıştım ve daha sormam gereken soruları kendime sormayı beceremedim. Korkağın tekiyim. Beni tanıyan birisi bana 'mükemmelliyetçisin ama farkında değilsin ya hep ya hiç diyorsun' demişti. Ben sanmıyordum ama biraz düşündüğümde fark ettim ki gerçekten ya hep ya hiç diyorum. Genelde bir işe başladığımda mükemmel olmasını isterim ama olmaz. Bu yüzden hayal kırıklığı yaşarım. Bir işi mükemmel yapacak kadar vasıflı ve yetenekli birisi değilim, bunun farkında olduğum için hiçi seçiyorum. Bu yüzden bıraktım her şeyi, kendimden vazgeçtim.
Birkaç aydır içimdekileri tekrar yazmaya başladım. Tabi ki net yazmıyorum, yarım yamalak. 


6.12.2017
Bu sefer geri yazmaya dönmek istiyorum. Sürekli yazar mıyım, bilmiyorum ama bir uğraş istiyorum. Bu uğraşta yazı yazmak olursa güzel olur. Umarım tekrar yazabilirim. Birinin okuyup okumaması önemli değil. Amacım sadece sevdiğim bir uğraşı yapmak.