Bir kez olsun beni benden öğrenemez miydin?

"Beni; sadece benim istediğim kadar tanıyabilirsiniz, gerisi sadece zannettikleriniz...''

 İnsanlar sadece gördüklerine inanıyorlar, görmeden de severiz dedikleri halde. Benim hakkımda bir şey bilmiyorlar ama yorum yapabiliyorlar. "Bu kız çok soğuk." "Bu kız çok sessiz." Bu kız şöyle, bu kız böyle... Ben soğuk birisi değilim. Ben sessiz birisi değilim. Ben, bana bir adım atana on adım atan birisiyim. Sen bana yaklaşmazsan ben sana nasıl yaklaşabilirim? Film izlerken, filmin sadece 2 dakikalık karesine 5 dakikalık yorum yapan bir insan nasıl olur da sessiz olur? Beni susturmak için uğraşan insanların arasında değilsen bu senin sorunun. Senin davranışlarında bir sorun olmalı ki, ben senin yanında konuşmuyorumdur.

 Sürekli gülen kız yerine sürekli öfkeli kızı gösteriyorsam bu senin sorunun. Samimiyetsizsindir, sahtesindir. Bende senin yanında otuz iki diş değilimdir.

 Belki de beni hiç tanımaya çalışmamışsındır. Bu kız soğuk deyip benden uzak durmuşsundur. Belki de başkalarının benim hakkımdaki zırvalıklarını dinleyip benim hakkımda karar vermişsindir. Bir kez olsun beni benden öğrenemez miydin?

 Evet, eskiden utangaç ve çekingen kızdım. Utanmak.. Bence güzel bir duygu. Şu devirde hangi insanda utanma duygusu kaldı ki? Eskiden ben çekingen olduğum için bendeydi sorun belki. Ama şu çekingen kıza bir kez olsun yaklaşamaz mıydın?

 Beni bilen biliyor, gerisinin ne düşündüğü umurumda değil. Ama istemeden umursuyorum. Sadece değer verdiğim insanların benim hakkımda ne düşündüğünü umursuyorum. Neden olmadığım biri olarak düşünsünler beni?

Söylediklerimi anlamıyorsan ya ben anlatamıyorum ya senin anlama kıtlığın var. Söylediklerimi anlamadın tamam, sorun değil ama söylediklerimi başka yöne çekip evirip çevirip başkalarına yaymak... 

 Benim yaşadıklarımı, hissettiklerimi bilmiyorsun fakat çok bilmiş gibi konuşuyorsun. Komik. İncinmemiş gibi davranıyorum. Ama bir yere kadar dayanabiliyorum.

Sadece gülümse, hiçbir şey olmamış gibi. O kadar kolay değil ki. Umursama, kimseye aldırış etme. O kadar kolay mı ki? Hiçbir şey olmamış gibi gülümsüyorum, güçlüymüş gibi davranıyorum. Ama eve gelince yatağın altına girip düşünüyorum, düşünüyorum... Sonra da ağlıyorum. Sabah oluyor, uyanıyorum ve hayat devam ediyor, kalk ve diren diyorum hiçbir şey olmamış gibi.